سازوکاربررسی گزارشات ادواری کشورهابه شورای حقوق بشر (upr)با تاکید بر گزارش جمهوری اسلامی ایران

سازمان ملل متحد از بدو تاسیس اقدامات چندی را در زمینه ارتقاء و حمایت از حقوق بشر انجام داده است .این اقدامات شامل تصویب اسناد و معاهدات متعددی در زمینه حقوق بشر و ایجاد نهاد هایی با هدف نظارت بر اعمال و اجرای حقوق بشر در کشورها بوده است.به طور کلی نهادهای حقوق بشری ملل متحد دو دسته اند. دسته اول نهاد هایی هستند که بر اساس معاهدات حقوق بشری بوجود آمده اند و دسته دوم نهادهایی هستند که به موجب منشور ملل متحد تشکیل شده اند که بررسی گزارشات ارائه شده از سوی دولت ها در ارتباط با اقدامات و فعالیت های صورت گرفته توسط آنها در زمینه ارتقا و حمایت از حقوق بشر و اجرای تعهدات قراردادیشان در هر دو نوع نهادهای حقوق بشری به چشم می خورد. شورای حقوق بشر به عنوان اصلی ترین نهاد بین المللی حقوق بشری در زمینه نظارت بر فعالیت های حقوق بشری دولت های عضو در فرآیند بررسی دوره ای جهانی در طی دوره های چهار ساله وضعیت حقوق بشر را در تمامی دولت های عضو خود بررسی می نماید.دولت های عضو شورای حقوق بشر موظف هستند در زمان بندی های مقرر شده برای آنها گزارشی از وضعیت حقوق بشر در کشور خود را در چارچوب خطوط راهنمای ارائه شده در قطع نامه 1/5 شورای حقوق بشر مورخ 2007 به شوراارائه کنندکه شوراطبق جدول زمان بندی توسط گروههای کاری خود گزارش هر دولت را بررسی کرده و توصیه های لازم را به هر دولت تحت بررسی می نماید. گزارش دولت جمهوری اسلامی ایران در سال 2009 تقدیم شورا گردید و در فوریه 2010 در هفتمین جلسه گروه کاری شورای حقوق بشر به بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران پرداخته شد.